Οι κάτοικοι της Νάξου έχουν καταφέρει να διατηρήσουν τα ήθη και τα έθιμά τους. Στα χωριά επιβιώνουν ακόμη στοιχεία της διονυσιακής λατρείας, τα οποία γίνονται εμφανή ιδιαίτερα τις Απόκριες. Την «κρεατινή» Κυριακή εμφανίζονται στους δρόμους οι "Κουδουνάτοι". Πρόκειται για νέους με προσωπίδες, οι οποίοι φορούν κάπα με κουκούλα, έχουν μια σειρά από κρεμασμένα κουδούνια γύρω από τη μέση και από το στήθος και χορεύουν προκαλώντας έτσι έντονο θόρυβο. Οι ντόπιοι, κατά το έθιμο, τους κερνούν αυγά.

Την Καθαρά Δευτέρα βγαίνουν στους δρόμους νέοι του νησιού παίζοντας βιολιά και οι ντόπιοι τους ονομάζουν «φουστανελλάτους». Οι καθημερινές ανάγκες των Ναξιωτών, από παλιά μέχρι σήμερα, μετατρέπονταν σε πανηγύρι. Όταν έπρεπε να σφάξουν τα οικόσιτα γουρούνια, φίλοι και συγγενείς συγκεντρώνονταν στις αυλές των σπιτιών, έπιναν και διασκέδαζαν, ενώ παράλληλα επεξεργάζονταν το χοιρινό κρέας για κατανάλωση και αποθήκευση.

Το βράδυ της 23ης Ιουνίου οι κάτοικοι της Νάξου καίνε γαϊδουράγκαθα. Με τελετουργίες όπως το πέρασμα από τρία στενά και τρεις εκκλησίες, το ζύμωμα και τη κατανάλωση αρμυρού ψωμιού, οι νέοι και νέες βλέπουν τάχα στον ύπνο τους ποια ή ποιόν θα παντρευτούν ο οποίος θα ήταν αυτός ή αυτή που θα τους προσέφερε νερό. Άλλο ένα από τα πιο γνωστά έθιμα του νησιού είναι ο το τελετουργικό του σταφυλιού, δηλαδή ο τρύγος, το πάτημα και η διαδικασία παρασκευής της ρακής, τα λεγόμενα "χατζανέματα".

Τα παραδοσιακά φαγητά της Νάξου για την ημέρα του Πάσχα είναι το γεμιστό αρνί με μπαχαρικά, η συκωταριά και το τυρί. Η μουσική, ο χορός και τα τραγούδια της Νάξου έχουν διαδοθεί σε ολόκληρη την Ελλάδα. Οι στίχοι των τραγουδιών μοιάζουν πολύ με εκείνους των κρητικών μαντινάδων. Οι Ναξιώτες, έχοντας μια έμφυτη ποιητική ικανότητα, συνηθίζουν να αυτοσχεδιάζουν και να ομοιοκαταληκτούν τους στίχους των τραγουδιών τους. Φτιάχνουν τραγούδια για γάμους, τον ξενιτεμό, νανουρίσματα, κάλαντα και μοιρολόγια.

Στη Νάξο συναντάμε πολλά παραδοσιακά πανηγύρια όπως αυτά της Ζωοδόχου Πηγής στην Αγροκοιλιώτισσα, της Αγίας Τριάδος στο Γαλανάδο, του Αγίου Γεωργίου στον Κινίδαρο, του Αγίου Νικοδήμου.