Το σήμα κατατεθέν της περιοχής, το Γεφύρι της Άρτας, ενώνει τις δύο όχθες του ποταμού Άραχθου και βρίσκεται σε απόσταση λίγων λεπτών από την πόλη. Η χρονολόγησή του δίχασε τους ιστορικούς. Οι περισσότεροι πιστεύουν πως το γεφύρι κατασκευάστηκε τον 17ο αι. και συγκεκριμένα, μεταξύ του 1602-1606. Πολλοί, όμως, υποστηρίζουν πως τα θεμέλια του γεφυριού μαρτυρούν δομή των ελληνιστικών χρόνων και είχαν μπει από τον Βασιλιά Πύρρο, τον 3ο αι. π.Χ. Με τη συνθήκη του Βερολίνου, το 1881, ο ποταμός Άραχθος αποτέλεσε το σύνορο του ελληνικού κράτους, όταν η Άρτα απελευθερώθηκε από τους Τούρκους, νωρίτερα από την υπόλοιπη Ήπειρο. Το σημερινό μήκος του πέτρινου γεφυριού της Άρτας φτάνει στα 145 μ., και το πλάτος του τα 3,75 μ.

Το γεφύρι της Άρτας είναι το σημαντικότερο ελληνικό γεφύρι, γνωστό και εκτός συνόρων, όχι μόνο για την θαυμαστή αρχιτεκτονική του, αλλά κυρίως για τον θρύλο που το συνοδεύει. Με το χτίσιμο της γυναίκας του Πρωτομάστορα στα θεμέλια πραγματώθηκε η θυσία που απαιτούσαν τα στοιχειά του ποταμού προκειμένου να επιτρέψουν στους ανθρώπους να επέμβουν και να γεφυρώσουν τις δύο όχθες του ορμητικού Άραχθου. Ο θρύλος αυτός έγινε δημοτικό τραγούδι, θέμα για έξι θεατρικά έργα και δύο όπερες, και για πολλές λαογραφικές μελέτες. Αλλά και η ίδια η εικόνα του Γεφυριού έχει κοσμήσει πίνακες, κεντήματα, χαλκογραφίες, νομίσματα και ξυλόγλυπτα κάνοντας το αθάνατο και προσφέροντας του μια θέση ανάμεσα στα υπόλοιπα θρυλικά ελληνικά μνημεία.

Στην αριστερή όχθη του ποταμού Άραχθου, ελάχιστα μέτρα από το γεφύρι, βρίσκεται ο Πλάτανος της Άρτας ή αλλιώς «Πλάτανος του Αλή Πασά». Πρόκειται για έναν υπεραιωνόβιο πλάτανο που, σύμφωνα με τον θρύλο, κάτω από τη σκιά του καθόταν ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων και επιτηρούσε το κρέμασμα των Ελλήνων. Ο πλάτανος, το 1976, ανακηρύχτηκε διατηρητέο μνημείο της φύσης.

Το πυκνό του φύλλωμα εκτείνεται σε περισσότερο από 200τ.μ. και σκεπάζει με την σκιά του όσους κάθονται από κάτω και απολαμβάνουν τον καφέ τους, με θέα το υπέροχο γεφύρι. Πάρα πολλά από τα τεράστια σε μέγεθος κλαδιά του έχουν υποστυλώματα ενώ, γύρω από τον θεόρατο κορμό του, έχει κατασκευαστεί κιγκλίδωμα, για να μην μπαίνουν στο εσωτερικό του και σκαρφαλώνουν στα κλαδιά του τα παιδιά.

Η ιστορία του πλάτανου έχει γίνει δημοτικό τραγούδι.

Πολύ κοντά στο γεφύρι βρίσκεται και το Λαογραφικό Μουσείο Σκουφά όπου φιλοξενούνται εκθέματα της τοπικής λαϊκής παράδοσης. Το μουσείο στεγάζεται σε ένα διώροφο νεοκλασικό κτίριο, που χτίστηκε το 1864. Το κτίριο αυτό χρησιμοποιήθηκε αρχικά ως φυλάκιο της γέφυρας και αργότερα, όταν το γεφύρι ορίστηκε το σύνορο της Ελλάδας, ως μεθοριακός σταθμός. Στα εκθέματα του μουσείου περιλαμβάνονται αντικείμενα από τα λαϊκά και αγροτικά επαγγέλματα της περιοχής, οικιακά σκεύη, όργανα χειροτεχνίας, ενδυμασίες και υλικό που αφορά στο γεφύρι και τον θρύλο του.