Κυριακή, 16 Μάρ 2014 10:48

Θήβα, Βοιωτία

Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του νομού Βοιωτίας είναι η Θήβα. Είναι χτισμένη σε μια εύφορη πεδιάδα με πλούσια παραγωγή σε αγροτικά και κηπευτικά προϊόντα. Η πόλη παρουσιάζει μεγάλο ιστορικό και αρχαιολογικό ενδιαφέρον. Χτίστηκε κατά το μύθο από τον Κάδμο, ενώ είναι η γενέτειρα του µυθικού Ηρακλή, του ∆ιονύσου, του Οιδίποδα, του ποιητή Πίνδαρου, του στρατηγού Επαμεινώνδα και του Πελοπίδα, αρχηγού του διάσημου Ιερού Λόχου.

Η Θήβα διαθέτει ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά μουσεία της Ελλάδας το οποίο διαθέτει σπάνια εκθέματα και πλήθος ευρημάτων από διάφορες χρονολογικές περιόδους. Στο προαύλιο του μουσείου υπάρχει και ο μεσαιωνικός πύργος Σεντ-Ομέρ. Πιστεύεται ότι αποτελούσε τμήμα του κάστρου, που κτίστηκε το 1278 από τον άρχοντα της Θήβας, Νικόλαο Β΄ de Saint-Omer.

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Θηβών διαθέτει συλλογές προϊστορικών ευρημάτων, μυκηναϊκών ευρημάτων από τον αρχαιολογικό χώρο της Τανάγρας, συλλογή γλυπτών από τους χώρους Αυλίδας-Θεσπιών, συλλογή αγγείων από το νεκροταφείο Μυκαλησσού Ριτσώνας και συλλογή αγγείων και χάλκινων από διάφορους αρχαιολογικούς χώρους.

Η ακρόπολη των Θηβών ονομαζόταν Καδμεία, προς τιμήν του ιδρυτή της πόλης. Τα σημαντικότερα μνημεία της αρχαίας πόλης είναι οι μυκηναϊκοί θαλαμοειδείς τάφοι, το μυκηναϊκό ανάκτορο ή Καδμείον (14ος-13ος αι. π.Χ.), στο κέντρο περίπου της Καδμείας ακρόπολης, ο ναός του Ισμηνίου Απόλλωνα και οι πύλες της Καδμείας (από τις επτά μυθολογικές πύλες των Θηβών σώζεται μόνο η είσοδος ανάμεσα στους δύο κυκλικούς πύργους των Ηλεκτρών πυλών, που χρονολογούνται στην εποχή της ανάκτησης της πόλης από τον Κάσσανδρο, το 315 π.Χ.). Σε μικρή απόσταση από τις Ηλέκτρες Πύλες, ήρθαν στο φως ευρήματα που μαρτυρούν πως πιθανότατα εκεί ήταν τόπος λατρείας του Ηρακλή.

Σε απόσταση 8 χλμ. δυτικά των Θηβών βρίσκεται το φημισμένο ιερό των Καβείρων, αφιερωμένο στον Κάβειρο και τον Παίδα, θεότητες άγνωστης προέλευσης. Η λατρεία στο ιερό διήρκεσε τουλάχιστον από τους Αρχαϊκούς Χρόνους ώς τον 4ο αι. μ.Χ. Τα σημαντικότερα μνημεία του Καβειρίου είναι ο ναός - τα σωζόμενα θεμέλια ανήκουν σε φάση του τέλους του 4ου αι. π.Χ. -, το θέατρο, Ελληνιστικών Χρόνων, η στοά, των μέσων του 1ου αι. π.Χ., τα κυκλικά και ελλειψοειδή κτίρια, με βόθρους για τις αιματηρές θυσίες και τους τελετουργικούς καθαρμούς, καθώς και χτιστό πάγκο στο εσωτερικό και περίβολος.

Άλλα σημαντικά αξιοθέατα της Θήβας είναι:
• Η Πηγή των Αγίων Θεοδώρων, γνωστή από την αρχαιότητα ως "Oιδιπόδεια Kρήνη". Σε αυτήν ξεπλύθηκε ο Oιδίποδας μετά το φόνο του πατέρα του, Λαΐου.
• Η Κρήνη της Δίρκης, στο φράγκικο υδραγωγείο, μνημείο των χρόνων της Tουρκοκρατίας.
• Η εκκλησία του Ευαγγελιστή Λουκά, στο A' Nεκροταφείο. Eδώ βρίσκεται η λάρνακα με το σκήνωμα του Ευαγγελιστή.
• Η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου-"Μεγάλης Παναγίας" (1867), χτισμένη στη θέση παλαιότερου ναού. Έργο του τηνιακού αρχιτέκτονα Ιωάννη Φιλιππότη και του γιου του, του ονομαστού γλύπτη Δημητρίου Φιλιππότη, ο δισυπόστατος ναός διαθέτει ιδιαίτερα αξιόλογο γλυπτό διάκοσμο, μαρμάρινο τέμπλο και την εικόνα της Μεγάλης Παναγίας, που ιστορήθηκε κατά την παράδοση από τον ευαγγελιστή Λουκά.
• Η Βυζαντινή εκκλησία της Αγίας Φωτεινής.
• Η Υπόγεια Πρωτοχριστιανική εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης.
• Η Μεταβυζαντινή εκκλησία του Αγίου Νικολάου.
• Η Ιερά Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος "Σαγματά", του 12ου αι. κοντά στο χωριό Ύπατο. Στην ευρύτερη περιοχή των Θηβών, υπάρχουν σημαντικοί αρχαιολογικοί χώροι:
• Το Πτώον, το ιερό του Πτώου Απόλλωνα, σε απόσταση 30 χλμ. βορειοανατολικά της πόλης. Έχουν ανασκαφεί υπολείμματα βωμών, κρηπιδώματα κτιρίων, βάσεις βωμών, που χρονολογούνται από το 6ο και τον 5ο αι. π.Χ.
• Το Τρόπαιο του Επαμεινώνδα, μαρμάρινο τρόπαιο με εννέα ανάγλυφες ασπίδες σε ανάμνηση της νίκης των Θηβαίων επί των Λακεδαιμονίων στα Λεύκτρα. Η συντριβή των Λακεδαιµονίων επετεύχθη χάρη στη στρατιωτική µμεγαλοφυΐα του Επαµεινώνδα που εφάρµοσε το σύστηµα της «Λοξής φάλαγγας» και της ανδρείας του Ιερού λόχου του Πελοπίδα.
• Ο Αρχαιολογικός χώρος Πλαταιών, το πεδίο της μάχης μιας από τις αποφασιστικότερες μάχες για την τελική νίκη των Ελλήνων κατά των Περσών, που έγινε το 479 π.Χ.
• Η Αρχαία Σίφαι ή Τίφα, αρχαίο λιμάνι όπου κατασκευάστηκε η Αργώ, το καράβι της Αργοναυτικής εκστρατείας.
• Το Κάστρο Καραϊσκάκη, στο ύψωμα της Δομβραίνας.
• Ο Αρχαιολογικός χώρος της Τανάγρας, με τα νεκροταφεία της πόλης να εκτείνονται σε όλη την κοιλάδα. Ανασκαφές έφεραν στο φως εκατοντάδες επιγραφές, αγγεία, ειδώλια και τις περίφημες για τη χάρη και την κομψότητά τους Tαναγραίες κόρες - μικρά πήλινα αγάλματα.
• Το Αρχαιολογικό Μουσείο Σχηματαρίου το οποίο διαθέτει πλούσια συλλογή ευρημάτων από τις ανασκαφές που έγιναν κατά καιρούς στην περιοχή της Tανάγρας.

Δίπλα στην Θήβα απλώνεται το Δάσος Μοσχοποδίου, μια μεγάλη έκταση πρασίνου με αξιοσημείωτο βοτανικό πλούτο.

Κατηγορία Περιηγήσεις
Κυριακή, 16 Μάρ 2014 10:38

Ορχομενός, Βοιωτία

Ο Ορχομενός, μια κωμόπολη χτισμένη σε μια εύφορη πεδιάδα, βρίσκεται σε απόσταση 12χλμ. από την Λιβαδειά. Διαρρέεται από τον Μέλανα ποταμό (Μαυροπόταμος) που είναι παραπόταμος του βοιωτικού Κηφισού και είναι κέντρο πεστροφοκαλλιέργειας.

Ο Ορχομενός κατοικήθηκε από την Νεολιθική εποχή, ενώ κατά την Εποχή του Χαλκού αποτέλεσε κέντρο πολιτισμού. Μεγάλη ακμή όμως γνώρισε την πρώιμη Μυκηναϊκή περίοδο μεταξύ 2.000 και 1.200 π.Χ. όταν κατοικήθηκε από ένα αρχαιοελληνικό φύλλο τους Μινύες. Χαρακτηριστικό της μεγάλης ανάπτυξης της κοινωνίας των Μινυών είναι τα αποστραγγιστικά έργα που έγιναν τότε, για την πρώτη αποξήρανση της Κωπαΐδας. Ο Όμηρος κάνει αναφορά στην Ιλιάδα για τον πλούτο των κατοίκων του Ορχομενού. Η μεγάλη ιστορία της περιοχής αποδεικνύεται από τα πολυάριθμα αξιοθέατά της. Κυριότερο αξιοθέατο θεωρείται ο αρχαιολογικός χώρος της αρχαίας πόλης. Η Ακρόπολη του Ορχομενού αγκαλιάζει τον Υφάντειο λόφο. Στην κορυφή του λόφου, στα 233μ., υψώνεται ένας τετράγωνος κι επιβλητικός πύργος. Τα 88 σκαλιά που οδηγούν σε αυτόν είναι πελεκημένα στο βράχο. Τμήματα του κάστρου αποτελούνται εξωτερικά από τεράστιους ογκόλιθους και εσωτερικά από μικρότερους λίθους, με το ενδιάμεσό τους παραγεμισμένο με συντρίμματα από λαξεύσεις. Ο πύργος διατηρεί ακόμα τις δυο του μεγάλες καστρόπορτες. Η βορεινή είναι ερειπωμένη και άσκεπη, αλλά η νότια στέκει ανέπαφη σκεπασμένη με δυο τεράστιους υπέρθυρους λίθους.

Στους ανατολικούς πρόποδες του Υφάντειου λόφου βρίσκεται το σημαντικότερο ίσως μνημείο των Μυνιών, το οποίο χτίστηκε πιθανότατα τη 2η χιλιετιρίδα π.Χ. Είναι ο Θολωτός Τάφος του Μινύα, που αποτελεί ένα από τα λαμπρότερα δείγματα ταφικής αρχιτεκτονικής της Μυκηναϊκής Περιόδου και συγκρίνεται με το θολωτό τάφο του "Ατρέως" στις Μυκήνες. Το μνημείο ήρθε στο φως από τον Ερρίκο Σλήμαν, κατά την διάρκεια ανασκαφών, την περίοδο 1881-1885. Οι ανασκαφές αυτές έφεραν στο φως νεολιθικούς συνοικισμούς με κυκλικά και τετράγωνα θεμέλια σπιτιών, τάφους 3000 χρόνων π.Χ., ανάκτορα ή Ασκληπιείο μυκηναϊκής εποχής και άλλα που είναι δείγματα ότι ο τόπος κατοικήθηκε χωρίς χρονικά κενά από τη νεολιθική εποχή (7 χιλιάδες χρόνια π.Χ.). Κατασκευαστές του τάφου φέρονται οι Τροφώνιος και Αγαμήδης, γιοί του βασιλιά του Ορχομενού Εργίνου. Ο τάφος είναι μαρμάρινος και αποτελείται από τέσσερα μέρη, το δρόμο (μία τάφρο), το στόμιο (είσοδος), τη θόλο (πελώριο κυκλικό οικοδόμημα με κωνική στέγη), και το θάλαμο (ορθογώνιο πλευρικό μικρό δωμάτιο).

Βορειοανατολικά του Θολωτού Τάφου βρίσκεται το Αρχαίο Θέατρο του Ορχομενού που χρονολογείται από τον 4ο αι. π.X. Το θέατρο αποτελείται από ένα κοίλο ενιαίο χωρίς διαζώματα. Αρκετές από τις βαθμίδες των ειδωλίων που προορίζονταν για τους θεατές ήταν λαξευμένες στο βραχώδες πρανές του Ακοντίου λόφου ενώ οι υπόλοιπες ήταν κατασκευασμένες από τεχνητές επιχώσεις. Στο θέατρο πραγματοποιούνταν μουσικοί αγώνες προς τιμήν των Τριών Χαρίτων (τα Χαριτίσια) , του Ομωλοίου Διός και του Διονύσου. Το Θέατρο βρισκόταν σε χρήση μέχρι τους ύστερους χρόνους, γι’ αυτό έχει ανακατασκευαστεί πολλές φορές.

Μεγάλης αρχαιολογικής σημασίας είναι και η Ακρόπολη του Γλα, χτισμένη πάνω σε έναν απόκρημνο βράχο στον ανατολικό μυχό του τεκτονικού βυθίσματος της Κωπαΐδας. Ο τεράστιος βράχος πρόβαλλε με την μορφή νησίδας, όταν όμως άρχισε να λειτουργεί το αποστραγγιστικό σύστημα της Κωπαΐδας, έγινε προσιτός και κατοικήθηκε. Συγχρόνως, οχυρώθηκε με ισχυρό κυκλώπειο μήκους 3 χλμ. και πάχους 5-5,50μ. και διέθετε τέσσερις πύλες, προστατευμένες με προμαχώνες. Η οχυρωμένη έκταση έφτανε τα 200 στρέμματα. Ο κεντρικός περίβολος χωρίζεται σε δύο κύρια τμήματα, το βόρειο και το νότιο. Το βόρειο περικλείει ένα κτιριακό συγκρότημα, το μέλαθρο, χτισμένο σε δύο πτέρυγες. Στην ελεύθερη άκρη κάθε πτέρυγας υπήρχε από ένα μεγαροειδές διαμέρισμα που αποτελούνταν από μία κλειστή αίθουσα, ένα στενό πρόδομο και ένα τετράγωνο δώμα. Το μέλαθρο δηλαδή αποτελούνταν από δύο χωριστές όμοιες καλοχτισμένες κατοικίες, επικοινωνούσες αλλά συνάμα και ανεξάρτητες, στις οποίες εφαρμόστηκε το ίδιο σχέδιο, οι ίδιες αρχιτεκτονικές λύσεις και οι ίδιες οικοδομικές μέθοδοι. Είναι φανερό ότι κτίστηκαν για να κατοικούνται από δύο ισότιμους αξιωματούχους με διαφορετικές δικαιοδοσίες. Στο νότιο περίβολο υπήρχαν μεγάλα συγκροτήματα που περιελάμβαναν τετράπλευρα οικοδομήματα αποτελούμενα από μεγάλα και άλλα μακρόστενα οικοδομήματα, που ήταν αποθήκες γεννημάτων συνολικής χωρητικότητας 2.000 τόνων.

Ακρόπολη του Γλα

 

Ένα άλλο σημαντικό μνημείο του Ορχομενού είναι η Παναγιά η Σκριπού, μοναστήρι που χτίστηκε το 873-874. Σήμερα σώζεται μόνο το καθολικό της μονής που είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, αλλά και στους αποστόλους Πέτρο και Παύλο όπως αποδεικνύει το τρισυπόστατο Ιερό Βήμα. Πρόκειται για το πιο σημαντικό μνημείο τύπου σταυροειδούς μεταβατικού στον ελλαδικό χώρο. Ο γλυπτικός διάκοσμος στις εσωτερικές και εξωτερικές επιφάνειες του ναού είναι πλούσιος, ενώ οι παλαιότερες τοιχογραφίες ανήκουν στο 17ο αι. Οι ανασκαφικές εργασίες έχουν αποκαλύψει παλαιοχριστιανικό ψηφιδωτό στο εσωτερικό του ναού και κτίριο Μυκηναϊκής Περιόδου στον περίβολο. Το κατακόρυφο ηλιακό ρολόι που κοσμεί το ναό από τότε που χτίστηκε, θεωρείται από τους αρχαιολόγους το αρχαιότερο από όλα τα μεσαιωνικά – βυζαντινά κατακόρυφα ρολόγια της Ελλάδας. Πιθανότατα, η ονομασία «Σκριπού» προέρχεται από το λατινικό scriptus και συνδέεται με τον μεγάλο αριθμό επιγραφών που βρίσκονται εντοιχισμένες στο ναό. Πανηγυρίζει στις 15 Αυγούστου , στις 23 Αυγούστου αλλά και στις 10 Σεπτεμβρίου, ημέρα κατά την οποία, το 1943, ο Ορχομενός και οι κάτοικοί του σώθηκαν, με θαύμα της Παναγίας κατά την παράδοση, από τους Γερμανούς που ήθελαν να κάψουν την πόλη και να σκοτώσουν τους κατοίκους της.

Τέλος, λίγο πιο μακριά από τον Ορχομενό, στο Ακραίφνιο σώζεται ο βυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου. Ο ναός χτίστηκε το 1311, από τον Φράγκο Ιππότη Αντώνιο ντε Φλάμα, ύστερα από τάμα που έκανε στον Άγιο Γεώργιο, για να γλιτώσει από μια μεγάλη μάχη εναντίον των Καταλανών που έγινε στην περιοχή της Κωπαΐδας. Επιγραφή που σώζεται μέχρι σήμερα πάνω από τον Άμβωνα, μαρτυρά της ιστορία του ναού. Την περίοδο 1880-1900 ο ναός επεκτάθηκε με μεγάλο εξωνάρθηκα , ενώ προστέθηκαν και αντηρίδες στο βόρειο τοίχο του παλαιού κτίσματος.

Κατηγορία Περιηγήσεις

Η μαρτυρική πόλη του Διστόμου, κοντά στην Αράχωβα, είναι χτισμένη σε υψόμετρο 450μ. σε ένα άγριας ομορφιάς τοπίο. Καταστράφηκε το 480 π.Χ. από τους Πέρσες, το 338 π.Χ. από τους Μακεδόνες και το 198 π.Χ. από τους Ρωμαίους. Κατά την Επανάσταση του 1821, το Δίστομο έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο, αφού εδώ έλαβαν χώρα μάχες εναντίων των Τούρκων, με κυριότερη αυτή του Φεβρουαρίου του 1827, με πρωταγωνιστή τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Αυτή η μάχη οδήγησε στην απελευθέρωση ολόκληρης της Στερεάς Ελλάδας, με εξαίρεση το Μεσολόγγι, τη Ναύπακτο και τη Βόνιτσα. Στα νεότερα χρόνια, η μεγάλη σφαγή από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις 10 Ιουνίου 1944, κορυφαία πράξη βαρβαρότητας , γράφτηκε στην Παγκόσμια Ιστορία. Σφαγιάστηκαν 223 κάτοικοι και πυρπολήθηκε ολόκληρο το χωριό, σε αντίποινα για την αντίστασή τους. Σε λόφο, στην άκρη της πόλης υπάρχει Μνημείο των θυμάτων του ναζισμού. Όσο βρίσκεστε στο Δίστομο, επισκεφτείτε την Ιερά Μονή Οσίου Λουκά, ένα μοναστήρι μεγάλης ιστορικής αξίας, με εκπληκτικές τοιχογραφίες και ψηφιδωτά και το Αρχαιολογικό Μουσείο Διστόμου. Ακόμη, μπορείτε να επισκεφτείτε την Παραλία, έναν παραθαλάσσιο τουριστικό οικισμό, με ωραία ακρογιαλιά.

Η Δαύλεια είναι ένα χωριό χτισμένο πάνω σε απότομο βράχο, με υπέροχη θέα και πολλά νερά. Εδώ αξίζει να επισκεφτείτε τα ερείπια της αρχαίας πόλης, την εκκλησία του Προφήτη Ηλία και την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, στο Κάστρο. Σημαντικό είναι και το μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου Ιερουσαλήμ, χτισμένο στις ανατολικές πλαγιές του Παρνασσού, σε απόσταση 5 χλμ. από το χωριό.

Πλούσιο σε ιστορία είναι και το κοντινό χωριό Ζεμενό, το οποίο κατοικούνταν από το 1.600 π.Χ. Κατά την διάρκεια ανασκαφών ανακαλύφθηκε νεκροταφείο ελληνιστικών χρόνων, αγγεία, ένα σιδερένιο αντικείμενο, τρεις χάλκινοι σύνδεσμοι, τρία κύπελλα, ένα νόμισμα και μία αιχμή βέλους, ευρήματα τα οποία σώζονται στο Αρχαιολογικό μουσείο Διστόμου. Επίσης, στην ευρύτερη περιοχή του Ζεμενού έχουν βρεθεί αρχαίοι τάφοι, αρχαία επιτύμβια στήλη, απομεινάρια σπιτιών του 5ου αιώνα π. Χ. και ένα αγαλματίδιο των ελληνιστικών χρόνων. Άξια αναφοράς είναι και η Σχιστή ή Στενή οδός, που διέσχιζε το Ζεμενό και οδηγούσε στο Μαντείο των Δελφών. Το χωριό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Επανάσταση του 1821, ενώ στην μάχη που δόθηκε στην περιοχή μεταξύ καταδιωκτικών αρχών και ληστών, στις 12 Ιουλίου του 1856, σκοτώθηκε ο Λήσταρχος Νταβέλης.

Κατηγορία Περιηγήσεις

Ο Εθνικός Δρυμός Παρνασσού ιδρύθηκε το 1938 , έχει έκταση 36.000 στρέμματα και εκτείνεται στα όρια των νομών Φωκίδας και Βοιωτίας, ανάμεσα στους Δελφούς, την Αράχωβα και την Αγόριανη. Το μεγαλύτερο τμήμα του Δρυμού βρίσκεται στο νομό Βοιωτίας, ενώ το δυτικό τμήμα του ανήκει στο νομό Φωκίδας.

Ο Παρνασσός είναι ένα από τα πιο γνωστά και επισκέψιμα βουνά της Ελλάδας, κυρίως λόγω του χιονοδρομικού κέντρου, της κοντινής απόστασης με την Αθήνα αλλά και με τον αρχαιολογικό χώρο Δελφών, αλλά και λόγω του εξαιρετικού περιβάλλοντος και ομορφιάς του φυσικού τοπίου.

Η υψηλότερη κορυφή, η Λιάκουρα (2.457μ.) και η δεύτερη ψηλότερη, ο Γεροντόβραχος (2.367μ.) είναι σχεδόν όλο τον χρόνο καλυμμένες με χιόνι. Αντίθετα, οι πλαγιές του Παρνασσού είναι κατάφυτες με πλούσια βλάστηση από έλατα, κέδρους, αγριοκορομηλιές, μαύρη πεύκη, πλούσια θαμνώδη βλάστηση, ενώ στην περιοχή ενδημούν σπάνια φυτά ακόμη και σε μεγάλο υψόμετρο. Η χλωρίδα της περιοχής περιλαμβάνει περίπου 600 είδη φυτών. Πολλά από αυτά είναι φαρμακευτικά και αρωματικά.

Η πανίδα του Παρνασσού, περιλαμβάνει αρκετά είδη άγριων ζώων όπως λύκους, αλεπούδες, κουνάβια, νυφίτσες, σκίουρους, αετούς, γύπες, γεράκια, αγριοκάτσικα, αγριογούρουνα, φίδια και πολλά άλλα.

Για να γνωρίσετε αυτόν τον πανέμορφο τόπο, μπορείτε να ακολουθήσετε μία από τις πολλές ορειβατικές διαδρομές που υπάρχουν σε όλο τον ορεινό όγκο του Παρνασσού. Το πασίγνωστο Ευρωπαϊκό μονοπάτι μεγάλων διαδρομών Ε4, διασχίζει την δυτική πλευρά του, προσφέροντας στους επισκέπτες του μοναδικές εικόνες φυσικής ομορφιάς και εξαιρετικής θέας.

Κατηγορία Περιηγήσεις

Το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού, το μεγαλύτερο και αρτιότερο χιονοδρομικό κέντρο της Ελλάδας, απέχει από την Αράχωβα περίπου 24 χλμ. Αποτελείται από δύο περιοχές, τα Κελλάρια και τη Φτερόλακκα, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους τόσο με εναέριο αναβατήρα όσο και με πίστες χιονοδρομίας. Το χιονοδρομικό ενώνεται επίσης μέσω χιονοδιαδρόμων και με το γειτονικό ιδιωτικό χιονοδρομικό κέντρο του Γεροντόβραχου.

Οι αναβατήρες που λειτουργούν στο κέντρο είναι συνολικά 13: έξι εναέριοι, έξι συρόμενοι και μια μεγάλη τηλεκαμπίνα. Για τους αρχάριους λειτουργούν 3 baby lifts, που θα τους βοηθήσουν στα πρώτα τους βήματα.

Το κέντρο διαθέτει 19 πίστες, 7 χιονοδρομικές διαδρομές, 10 μονοπάτια και τρεις μίνι πίστες αρχαρίων όλων συνολικού μήκους περίπου 36 χιλιομέτρων. Οι πίστες είναι μήκους κατάβασης από 50 μ. έως 4 χλμ. για αρχαρίους, μέσους και καλούς χιονοδρόμους. Για τους λάτρεις της περιπέτειας, υπάρχουν 12 εκτός πίστας "μαύρες" διαδρομές με βαθύ χιόνι. Επίσης, στο κέντρο λειτουργούν δύο καφετερίες-chalet και εστιατόριο, σχολές εκμάθησης σκι και snowboard, καταστήματα ενοικίασης χιονοδρομικού εξοπλισμού, καθώς και υπηρεσία φύλαξης με παιδική χαρά για τους μικρούς επισκέπτες. Το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού εξασφαλίζει σε όλους τους χιονοδρόμους και επισκέπτες ιατρική κάλυψη.

Όσοι από εσάς θέλετε να ανακαλύψετε την γύρω περιοχή, μπορείτε να κάνετε πεζοπορία, ακολουθώντας ένα από τα πολυάριθμα ορεινά μονοπάτια ή δασικούς δρόμους. Αν αντέχετε, ανεβείτε στην κορυφή Λιάκουρα για να δείτε την ανατολή του ηλίου. Θα σας μείνει αξέχαστη.

Κατηγορία Περιηγήσεις
Κυριακή, 16 Μάρ 2014 09:34

Αράχωβα, Βοιωτία

Χτισμένη πάνω σε πέντε λόφους, σε υψόμετρο 1.000μ. και σε απόσταση μόλις 160χλμ. από την Αθήνα, βρίσκεται η Αράχωβα, η νύφη του Παρνασσού. Ατενίζοντας από ψηλά την κοιλάδα των Δελφών και τον ελαιώνα της Άμφισσας, στέκει αγέρωχη στο πέρασμα του χρόνου, με τα χωριάτικα πέτρινα σπίτια της, τα γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια της, την εντυπωσιακή φυσική ομορφιά και τις τοπικές λιχουδιές. Θεωρείται το πλέον κοσμοπολίτικο χειμερινό θέρετρο της Ελλάδας, γι ‘αυτό και στην επίσκεψή σας στην Αράχοβα θα συναντήσετε πολλούς κοσμικούς. Την προτιμούν, όμως και οι λάτρεις των χειμερινών σπορ και της φύσης, λόγω του άρτιου χιονοδρομικού κέντρου Παρνασσού και της αστείρευτης φυσικής ομορφιάς της περιοχής.

Η ιστορία της ευρύτερης περιοχής φτάνει μέχρι το 3.000 π.Χ. Στο Κωρύκειον Άντρο, το εκπληκτικό αυτό σπήλαιο με τους σταλακτίτες και σταλαγμίτες, που οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως οδηγεί στον Άδη, τα αρχαιότερα ίχνη ανάγονται στους νεολιθικούς χρόνους (3.000 π.Χ.). Το σπήλαιο, στο οποίο μπορείτε να πάτε με αυτοκίνητο, έχει 90μ. μήκος και 60μ. πλάτος. Οι σταλαγμίτες και οι σταλακτίτες του σχηματίζουν ένα υπέροχο «δάσος», ενώ πάνω στο βράχο υπάρχουν επιγραφές χαραγμένες πιθανότατα από τον 4ο αι. π.Χ. Η Ανεμώρεια, στην δυτική πλευρά της Αράχωβας και η Κυπάρισσος αναφέρονται από τον Όμηρο, ενώ η Λυκώρεια, ψηλά στον Παρνασσό, μας οδηγεί στην εποχή του Κατακλυσμού.

Με διαρκή ιστορική ζωή, η περιοχή διαθέτει οικισμούς και στα βυζαντινά χρόνια, ενώ από τον 15ο αι. και μετά αναφέρεται σε μαρτυρίες ως «πόλη πολυάνθρωπη», και ως η «διασημότερη κόμη στον Παρνασσό». Το 1826, με την μάχη της Αράχωβας, σώθηκε η επανάσταση των Ελλήνων, όταν ο Γεώργιος Καραϊσκάκης αντιμετώπισε 2.000 Τουρκαλβανούς, απέναντι από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Η ανάμνηση της μάχης αυτής, εορτάζεται κάθε χρόνο, με το ξακουστό Πανηγυράκι, ανήμερα της εορτής του πολιούχου της πόλης Αγίου Γεωργίου. Στην παραδοσιακή αυτή τελετή γίνεται η λιτανεία της εικόνας, από ντόπιους ντυμένους με παραδοσιακές φουστανέλες και σεγκούνια και στη συνέχεια στήνεται μεγάλο γλέντι με παραδοσιακούς χορούς, τραγούδι και φαγητό. Στην δυτική έξοδο της πόλης προς τον Παρνασσό, έχει στηθεί μαρμάρινη προτομή του Γεωργίου Καραϊσκάκη, πάνω σε πέτρες, συμβολικό τρόπαιο νίκης κατά της στρατιάς του Μουσταφάμπεη. Από αυτό το σημείο η θέα στην απεραντοσύνη της κοιλάδας των Δελφών και στα επιβλητικά βουνά που την κυκλώνουν, είναι μαγευτική.

Οι 35 εκκλησίες της Αράχωβας είναι δείγμα της πίστης που διακρίνει τους κατοίκους της. Επισκεφτείτε την βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, ειδικά αν σκοπεύετε να περάσετε εκεί τις διακοπές του Πάσχα, που γίνεται και η λιτάνευση της ασημένιας εικόνας του προστάτη της πόλης. Επισκεφτείτε, επίσης, την εκκλησία Εισοδίων της Θεοτόκου, την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη με τις υπέροχες βυζαντινές τοιχογραφίες, χτισμένη το 1833 και το ξωκλήσι της Ευαγγελίστριας, όπου θα δείτε την αραχωβίτικη σημαία , την πρώτη σημαία της επαναστατημένης Ρούμελης.

Χαρακτηριστικό της Αράχωβας, ο απόκρημνος βράχος με το ρολόι, χτίστηκε στις αρχές του 18ου αι. ως καμπαναριό του Μητροπολιτικού Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου, πληγώθηκε όμως από τον σεισμό του 1870. Ξαναχτίστηκε και ανατινάχτηκε από τους Γερμανούς, το 1944. Την σημερινή του μορφή την πήρε το 1966, όταν ο ηγούμενος της ιεράς μονής Οσίου Λουκά ανέλαβε τα έξοδα για την ανακατασκευή του. Όσο για το βράχο στον οποίο δεσπόζει, ονομάζεται Τυριάς και χρησίμευε ως φυσικό ψυγείο για τη φύλαξη τυριών, ενώ στη διάρκεια της Κατοχής οι ντόπιοι έκρυβαν εκεί μέσα διάφορα αντικείμενα.

Η ίδρυση του χιονοδρομικού κέντρου του Παρνασσού, έφερε τεράστια τουριστική ανάπτυξη στην Αράχωβα και στην ευρύτερη περιοχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα Καλύβια Λιβαδιού Αράχωβας, τα οποία έχουν μεταμορφωθεί κατά την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών. Το χωριό ήταν ο κύριος τροφοδότης της Αράχωβας σε κτηνοτροφικά και αγροτικά προϊόντα. Επιπλέον, το χωριό χρησιμοποιήθηκε ως φυσικό σκηνικό σε δεκάδες ταινίες που γυρίστηκαν εκεί, αλλά και για πολλά πολιτιστικά δρώμενα που διοργανώνονταν. Από την δεκαετία του 1980, όμως, γνώρισε τέτοια τουριστική ανάπτυξη που μεταμορφώθηκε πλήρως. Πέρα από τα παραδοσιακά, γραφικά, πέτρινα σπίτια με τις κεραμοσκεπές που θα συναντήσετε στα Καλύβια Λιβαδιού, θα διαπιστώσετε πως η πλειοψηφία των σπιτιών είναι Φινλαδικής αρχιτεκτονικής.

Μετά την πολύωρη περιήγηση στην Αράχωβα και στα αξιοθέατά της διαλέξτε μια από τις αναρίθμητες ταβέρνες της περιοχής και απολαύστε πεντανόστιμα ψητά, παραδοσιακές πίτες και φυσικά το περίφημο τυρί της περιοχής την φορμαέλα.

Tip: Αγοράστε ντόπιο μπρούσκο κρασί, τσίπουρο, χειροποίητο τραχανά και χυλοπίτες, και καρπίτια, ονομαστά χαλιά με παραδοσιακά αραχοβίτικα σχέδια.

Κατηγορία Περιηγήσεις

Κοντά στο χωριό Στείρι, στα δυτικά του Ελικώνα, βρίσκεται ένα από τα σημαντικότερα μνημεία βυζαντινής τέχνης , η Μονή Οσίου Λουκά. Περίφημη μονή, κυρίως λόγω των ψηφιδωτών της, περιλαμβάνεται στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ, από κοινού με τα μοναστήρια της Νέας Μονής της Χίου και του Δαφνίου στην Αθήνα. Η μορφή της τέχνης του θεωρείται πρότυπο για τα βυζαντινά μνημεία του 11ου αι. στην Ελλάδα.

Η Μονή είναι αφιερωμένη στον Όσιο Λουκά τον εν Στειρίω (7 Φεβρουαρίου 953). Αποτελείται από δύο ναούς (το ναό της Παναγίας και το Καθολικό), την Κρύπτη, το καμπαναριό, τα κελιά και κάποια άλλα κτίσματα.

Κατά την Επανάσταση του 1821 το μοναστήρι ήταν το ορμητήριο των επαναστατών της Ρούμελης, αλλά και χρηματοδότης του Αγώνα. Εδώ συγκεντρώθηκαν οι διωκόμενοι μετά την πυρπόληση της Λιβαδειάς από τον Ομέρ Βρυώνη, τον Ιούνιο του 1821. Από εδώ ξεκίνησε, λίγους μήνες αργότερα ο Οδυσσέας Ανδρούτσος και ανακατέλαβε την Λιβαδειά. Το μοναστήρι υπέστη σοβαρές ζημιές από τους Τούρκους και αργότερα από τους Γερμανούς.

Κατά την διάρκεια εργασιών συντήρησης , το 1965, αποκαλύφθηκε η σπουδαία τοιχογραφία του Ιησού του Ναυή, που χρονολογείται από τον 11ο αι.

Η κατασκευή του Καθολικού (αρχές 11ου αι.) αποδίδεται, σύμφωνα με την παράδοση, σε τρείς αυτοκράτορες του Βυζαντίου: Τον Ρωμανό Β΄ (959-963), τον Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο (976-1028) και τον Κωνσταντίνο Θ΄ το Μονομάχο (1042-1056). Είναι το αρχαιότερο γνωστό δείγμα του οκταγωνικού σταυροειδούς εγγεγραμμένου τύπου και περιέχει τα πιο καλοδιατηρημένα σύνολα ψηφιδωτών από την περίοδο της Μακεδονικής Αναγέννησης στο Βυζάντιο.

Το Καθολικό είναι οικοδομημένο πάνω από μια μεγάλη Κρύπτη, σε σχήμα εγγεγραμμένου ναού, με θόλους στην οροφή. Είναι αφιερωμένη στην Αγία Βαρβάρα και περιέχει τρεις τάφους, ο ένας από τους οποίους είναι του Οσίου Λουκά.

Το μοναστήρι γιορτάζει τις ακόλουθες ημερομηνίες: 7 Φεβρουαρίου (Πανήγυρις), 3 Μαίου (Ανακομιδή Ιερού Λειψάνου και επέτειος εγκαινίων του καθολικού της Μονής), Κυριακή των Προπατόρων (Επανακομιδή του Ιερού Λειψάνου), 15 Αυγούστου (Πανήγυρις του Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου) Τηλέφωνα : 2267022228, 2267021305

Κατηγορία Περιηγήσεις
Σάββατο, 15 Μάρ 2014 14:51

Κάστρο Πανοπέα, Βοιωτία

Στον Άγιο Βλάσιο, ένα μικρό χωριό στους πρόποδες του Παρνασσού, κοντά στην Χαιρώνεια, βρίσκεται το πανάρχαιο Κάστρο του Πανοπέα, ένα από τα ελάχιστα αρχαία Κάστρα που σώζεται σχεδόν ατόφιο σε όλη τη χώρα. Το τείχος με τις τετραγωνικές επάλξεις του, αποτελεί αδιάψευστη μαρτυρία για την αίγλη και την στρατηγική σπουδαιότητα της αρχαίας πόλης που γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή της στα Προϊστορικά χρόνια. Η ακρόπολη του Πανοπέα κατοικήθηκε για πρώτη φορά κατά το 18ο αιώνα π.Χ.

Ο Πανοπέας, ήταν η πρώτη πόλη και ο προμαχώνας της Φωκίδας από τη μεριά της Βοιωτίας καθώς και η έδρα των Φωκιών στρατευμάτων. Οι Πανοπείς έλαβαν μέρος στην μάχη των Θερμοπυλών, αλλά και στη μάχη της Χαιρώνειας, κατά του Φιλίππου και Αλεξάνδρου. Σύμφωνα με τον Όμηρο, ο Επειός ο γιος του βασιλιά Πανοπέα, είναι ο αρχιτέκτονας, κατασκευαστής του Δουρείου Ίππου της Τροίας, που συνέβαλε να πέσει η επί μία δεκαετία απόρθητη πόλη. Ο Πανοπέας καταστράφηκε από τον Ξέρξη, κατεδαφίσθηκε στο τέλος του Β΄ ιερού πολέμου για δεύτερη φορά από τον Φίλιππο Β΄ καταστράφηκε από τους το 198 π.χ. από τους Ρωμαίους υπό τον Φλαμινίνο Tίτο Κόιντο και για τέταρτη φορά λεηλατήθηκε και ξεθεμελιώθηκε κυριολεκτικά στα 86 π.χ. από τον πολυάριθμο Μιθριδατικό στρατό του Ταξίλη και Αρχέλαου λίγο πριν συγκρουσθούν με τον Σύλλα στη Χαιρώνεια. Η Νεκρόπολη του Πανοπέα εντοπίσθηκε το 2001 και τα ευρήματα εκτίθενται στο Μουσείο της Χαιρώνειας.

Στην επίσκεψή σας στο κάστρο θα σας εντυπωσιάσει και η ανεμπόδιστη θέα προς τον Παρνασσό, τα γύρω χωριά και την κοιλάδα του Βοιωτικού Κηφισού. Για να φτάσετε στο κάστρο θα πρέπει να βρείτε τον δρόμο που συνδέει τον Άγιο Βλάση με τους Τσουκαλάδες και να ακολουθήσετε την σήμανση προς Πανοπέα σε καλά χαραγμένο χωματόδρομο μήκους περίπου 1,5 χλμ. Ο δρόμος καταλήγει σε ένα πλάτωμα, από όπου ξεκινούν δύο μονοπάτια που σας οδηγούν στο κάστρο. Μέσα στο κάστρο υπάρχει σήμανση με πληροφοριακές πινακίδες.

Κατηγορία Περιηγήσεις
Σάββατο, 15 Μάρ 2014 13:20

Λιβαδειά, Βοιωτία

Η Λιβαδειά, η πρωτεύουσα του νομού Βοιωτίας, είναι χτισμένη στους πρόποδες του Ελικώνα, στη βόρεια πλευρά του. Στην αρχαιότητα, ήταν γνωστή για το περίφημο μαντείο του Τροφωνίου Δία. Από τον 8ο π.Χ., η πόλη μετείχε στην βοιωτική ομοσπονδία, ενώ υπέστη καταστροφές από τον Σπαρτιάτη Λύσσανδρο (395 π.Χ) και τον στρατό του Μυθιδράτη (86 π.Χ.). Αργότερα, γνώρισε βαρβαρικές επιδρομές και διάφορους κατακτητές, ως το 1460, όταν καταλήφθηκε από τους Τούρκους. Κατά την Επανάσταση του 1821, ήταν από τις πρώτες πόλεις της Ρούμελης που ξεσηκώθηκαν, Ενσωματώθηκε με το νέο Ελληνικό κράτος τον Φεβρουάριο του 1829. Αποτελεί σημαντικό αγροτικό (με κύριο προϊόν το βαμβάκι) και εμπορικό κέντρο.

Στον λόφο του Προφήτη Ηλία, σώζονται περίβολοι και προμαχώνες από το Κάστρο που χτίστηκε κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας (14ος αι.), από τους Καταλανούς. Ο Πύργος του Κάστρου έχει αποκατασταθεί και λειτουργεί σήμερα ως εκθεσιακός χώρος. Από εκεί μπορεί κανείς να απολαύσει πανοραμική θέα της Λιβαδειάς. Τον εξωτερικό περίβολο του Κάστρου, περιζώνει ένας απότομος βραχώδης λόφος, που από τη μία πλευρά καταλήγει στο φαράγγι. Τα λιθόστρωτα μονοπάτια που υπάρχουν έξω από την βορειοανατολική πύλη του Κάστρου, οδηγούν στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας, από όπου η θέα προς το φαράγγι είναι εντυπωσιακή. Στον λόφο υπάρχουν και τα ερείπια του ναού του Διός Βασιλέως.

Κάστρο Λιβαδειάς

Το όμορφο καταπράσινο φαράγγι είναι ένας χώρος αναψυχής για τους κατοίκους της πόλης. Ένας πλακόστρωτος δρόμος επιτρέπει τον περίπατο στο εσωτερικό του φαραγγιού, σε μήκος 500μ., ενώ οδηγεί και στο Ανοιχτό Θέατρο, χωρητικότητας 1500 θεατών, που λειτουργεί εκεί. Ο λιθόστρωτος αυτός δρόμος καταλήγει σε ένα πλάτωμα. Αν όμως έχετε διάθεση να συνεχίσετε, θα πρέπει να ακολουθήσετε ένα σχετικά δύσβατο μονοπάτι που θα σας οδηγήσει στο Τρίχινο Γεφύρι. Στο φαράγγι υπάρχει επίσης αναρριχητικό πάρκο. Σε μια από τις απόκρημνες πλαγιές του φαραγγιού, βρίσκεται το Εκκλησάκι της Ιερουσαλήμ, χτισμένο κοντά στην σπηλιά της Ζωοδόχου Πηγής. Για να φτάσετε εκεί θα πρέπει να ανεβείτε 700 πέτρινα σκαλοπάτια. Το θέαμα που θα αντικρίσετε φτάνοντας, είναι εκπληκτικό. Απέναντί και αριστερά το Μεσαιωνικό κάστρο, δεξιά το μικρό θεατράκι και ακριβώς μπροστά μας κάτω η χαράδρα που σχηματίζει ο ποταμός Έρκυνας.

Στην έξοδο του φαραγγιού, στις πηγές του ποταμού Έρκυνα, υπάρχει ένα φυσιολογικό πάρκο, η Κρύα. Πρόκειται για μια περιοχή μοναδικής ομορφιάς με αιωνόβια πλατάνια και άλλες μορφές βλάστησης, άφθονα νερά, πολλούς σχηματισμούς μικρών καταρρακτών, με στοιχεία αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής κληρονομιάς. Στην Κρύα εικάζεται ότι βρισκόταν κατά την αρχαιότητα, το Μαντείο του Τροφωνίου Διός με τις πηγές της Λήθης και της Μνημοσύνης, που αποτελούσε τον προπομπό για τους Δελφούς και συγκέντρωνε μεγάλη δύναμη και πλούτη. Ήταν ένα από τα πέντε πιο ονομαστά Μαντεία της αρχαιότητας. Το είχε άλλωστε επισκεφθεί και ο ιστορικός Παυσανίας και το περιγράφει με πολλές λεπτομέρειες. Παρά τις παρατεταμένες ανασκαφές που έγιναν κατά καιρούς, η ακριβής θέση του Μαντείου δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί.

Κρύα γέφυρα

Κατά μήκος του ποταμού Έρκυνα, συναντά κανείς πέτρινα τοξωτά γεφύρια αξιοσημείωτης αισθητικής και εκπληκτικής τεχνικής, που χρονολογούνται από την εποχή της τουρκοκρατίας έως τις αρχές του αιώνα. Στις όχθες του ποταμού υπάρχουν παραδοσιακά βιομηχανικά κτίρια από την πρώτη περίοδο βιομηχανικής ανάπτυξης της πόλης (19ου και αρχές 20ου αιώνα). Απομεινάρια μιας έντονης κοινωνικής δραστηριότητας όταν το νερό χρησίμευε ως κινητήρια δύναμη. Σήμερα σώζονται δύο Νερόμυλοι, ο ένας μάλιστα με φτερωτή, και μία Νεροτριβή. Τα κτίρια των νερόμυλων έχουν αποκατασταθεί και λειτουργούν ως εκθεσιακοί χώροι και συνεδριακό κέντρο. Η Νεροτριβή, που βρίσκεται στην είσοδο της Κρύας, είναι ένα κτίριο που χρησιμοποιήθηκε κυρίως για το πλύσιμο υφαντών. Έχει, κι αυτό, ανακατασκευαστεί και στον υπόγειο χώρο του λειτουργεί Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο.

Στόχος του Ιστορικού και Εθνολογικού Μουσείου είναι η έρευνα, συλλογή, διαφύλαξη και προβολή των υλικών καταλοίπων της ιστορίας που αφορούν στην περιοχή της Λιβαδειάς. Η αίθουσα εικονικής πραγματικότητας, στην πρώτη αίθουσα του μουσείου, γίνεται ψηφιακή αναπαράσταση του Μαντείου του Τροφωνίου. Στην δεύτερη αίθουσα στεγάζεται η συλλογή του Λειβαδίτη αγωνιστή Λάμπρου Κατσώνη, καθώς και αντικείμενα καθημερινού βίου. Στις υπόλοιπες αίθουσες παρουσιάζονται δείγματα αστικής εικόνας της πόλης και μια ενότητα αφιερωμένη στην υδροκίνηση. Οι επισκέψεις στο Ιστορικό-Εθνολογικό Μουσείο, θα πραγματοποιούνται μετά από τηλεφωνική επικοινωνία στα τηλέφωνα του Δήμου: 2261350812-813-814.

Ο Πύργος του Ρολογιού, που χτίστηκε στα χρόνια της Φραγκοκρατίας και χρησίμευε ως πυρσός, είναι ένα από τα αξιοθέατα, που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε. Το 1803 ο λόρδος Έλγιν, χάρισε στην πόλη ένα Ρολόι, προκειμένου να μην τον εμποδίσουν οι ντόπιοι κοτζαμπάσηδες και αγάδες στις ανασκαφές του Μαντείου του Τροφωνίου. Το ρολόι τοποθετήθηκε στον Πύργο λόγω της περίοπτης θέσης του.

Οι δύο κεντρικές πλατείες της Λειβαδιάς συνδέονται με πεζόδρομο και αποτελούν τόπο συνάντησης των κατοίκων. Εκεί μπορείτε να ξεκουραστείτε και να απολαύσετε τον καφέ ή το ποτό σας, μετά από μια γεμάτη μέρα στα αξιοθέατα. Το καλό φαγητό σε παραδοσιακές ταβέρνες και εστιατόρια της πόλης, είναι παράδοση.

Tip: Ένα από τα ομορφότερα μέρη της γύρω περιοχής της Λιβαδειάς, είναι το όρος Ελικών. Το όρος προσφέρει πανέμορφες διαδρομές. Περπατώντας κανείς εκεί θα έχει την δυνατότητα να απολαύσει το πανέμορφο δάσος του Ελικώνα (Κεραμίδι) , αλλά και τον ελατόφυτο οικισμό του Ελικώνα ( Ζερύκι ), ο οποίος βρίσκεται σε οροπέδιο και το χειμώνα μετατρέπεται σε λίμνη.

Κατηγορία Περιηγήσεις
Δευτέρα, 21 Οκτ 2013 17:15

Ζάχος, Αράχωβα

Ζάχος, Λιβάδι Αράχωβα, τηλ:2267032159

Μεγάλος χώρος σε ένα πέτρινο κτήριο με ξύλινη οροφή. Η κουζίνα αγαπά τα κρέατα στη σχάρα και τα μαγειρευτά. Δοκιμάστε αρνάκι στη γάστρα, αγριογούρουνο με δαμάσκηνα, σταβλίσια μπριζόλα και φυσικά τυροπιτάρι.

Κατηγορία Γεύσεις
Σελίδα 1 από 2